Arthrose is een chronische gewrichtsziekte waarbij het kraakbeen van het gewricht geleidelijk wordt vernietigd. Terwijl het kraakbeen wordt vernietigd, ontstaan er veranderingen in het bot dat het kraakbeen bedekt en in de gewrichtscapsule.
Wat betekent het woord artrose en wat zijn de synoniemen?
De term artrose komt van het Griekse woord "arthros" - het gewricht en het achtervoegsel "ozis" - niet -inflammatoire ziekte. Deze beschrijving is echter niet helemaal nauwkeurig, want met artrose in het gewricht zijn er enkele inflammatoire veranderingen. In de Engelse landen wordt "onze" artrose in de overgrote meerderheid van de gevallen artritis (Arthrithis) genoemd, d.w.z. inflammatoire gewrichtsziekte (ITIS -achtervoegsel), terwijl we meestal artritis worden genoemd, gewrichtsschade bij reumatische ziekten, besmettelijke, pijpvormige, piezende schade aan het gewricht, enz. Soms proberen dit onenis te corrigeren: Arthroso -Arthritis, maar het is zeldzaam.
In moderne wetenschappelijke artikelen wordt de term osteoarthrose vaker gevonden (uit de Griekse woorden "osteo" - bot, "arthros" - gewricht, d.w.z. niet -inflammatoire ziekte van het gewricht en botten). En nogmaals, in de Engelse landen, wordt 'onze' ostose -artrose osteoartritis (Ostheoarthrithis) genoemd, d.w.z. inflammatoire ziekte van het gewricht en het bot.
Vaak van patiënten horen we de vraag: "In het begin werd mij de diagnose voor mij vastgesteld, en nu is artrose al aan het schrijven. Is het echt zo erg?" Arthrose en artritis zijn in feite synoniemen, en uw artsen hebben over hetzelfde gesproken.
Zoals we al in het begin hebben opgemerkt, met artrose (osteoarthrose), wordt het kraakbeen geleidelijk vernietigd en zijn botten geleidelijk betrokken bij het proces. Met artrose in het bot treedt eerst een sclerose (verdichting) voor, als gevolg van verlies van schok -absorberende eigenschappen. Dan zijn er punten langs de randen van het bot (exostosis), die vaak ten onrechte worden genoemd "Zouten deposito's" - In feite zijn er met gewone artrose geen zouten van zouten. Met een verder verloop van de ziekte begint het bot te buigen, vervormen, cysten erin: vaak wordt de ziekte genoemdvervormende artrose (Osteoarthrose). In oude medische boeken kunt u soms de uitdrukking "misvormend artrose" vinden, maar nu wordt het bijna nooit gebruikt.
De exacte oorzaken van de ontwikkeling van artrose werden lange tijd als onbekend beschouwd, dus er is een andere naam voor deze ziekte - Idiopathische artrose, d.w.z. artrose, die om onbekende redenen of spontaan ontstonden. Natuurlijk beschouwen wetenschappers nu niet langer artrose tot een mysterie en zijn de redenen voor de ontwikkeling ervan bekend. Meer over de oorzaken van artrose, over welke primaire en secundaire artrose lager is.
Arthrose beïnvloedt vaker die gewrichten die maximale belastingen ervaren (heup, knie, enkelgewricht, gewrichten van de hand). Arthrose van het heupgewricht wordt coxarthrose genoemd (van het woord "coxa" - hip), het enkelgewricht - crurosteoartritis ("cruuris" - onderbeen), knie - Gonarthrose ("Gene" - knie). In de meeste gevallen beïnvloedt artrose beide kniegewrichten, terwijl een van de gewrichten meer kan worden vernietigd. In dit geval klinkt de diagnose als een bilaterale gonarthrose met een overheersende schade aan het rechter (of links) kniegewricht.
Vaak worden niet één, maar verschillende gewrichten worden beïnvloed door artrose, dus gebruiken ze een andere term - Polyosteoarthrosewat de nederlaag van drie of meer gewrichten betekent (twee symmetrisch, bijvoorbeeld zowel knie als sommige andere). In dit geval klinkt de diagnose meestal als volgt: polyosteoarthrose met een overheersende schade aan de kniegewrichten (of een daarvan).
Waarom komt artrose van het kniegewricht voor?
Arthrose van het kniegewricht is anders. Afhankelijk van de oorzaken van het optreden ervan wordt de primaire en secundaire artrose onderscheiden.
Primaire artrose van het kniegewricht
Het gewrichtskraakbeen wordt constant vernietigd en bijgewerkt, en normaal gesproken zijn deze processen in evenwicht. Met de leeftijd vertraagt de update van het kraakbeen en de vernietiging van kraakbeen, dat het proces van afbraak of degeneratie wordt genoemd, begint te prevaleren.
Het proces van synthese en vernietiging van het kraakbeen is normaal gesproken in evenwicht. Als degeneratie begint te zegevieren, begint de artrose van het kniegewricht
In de meeste gevallen vindt de degeneratie van het kraakbeen, dat wil zeggen de ontwikkeling van artrose, na 45-50 jaar plaats, maar soms kan artrose zich in 20 jaar ontwikkelen. Gelukkig is de ontwikkeling van artrose op zo'n jonge leeftijd uiterst zeldzaam.
Mensen zijn vatbaar voor artrose van het kniegewricht in meer of mindere mate. In de regel, als artrose optreedt, dan is er op de leeftijd van 40-60 jaar, en als er tegen 60-jarige leeftijd geen artrose is, dan zal het waarschijnlijk niet langer zijn, of liever, artrose zal onbeduidend zijn (bepaalde degeneratieve veranderingen in het kniegewricht worden gevonden in alle oudere mensen, maar ze worden anders uitgedrukt).
Het is belangrijk op te merken dat als je radiografie neemt en radiografie maakt aan alle ouder, bijvoorbeeld 60 jaar oud, dan bijna 90%tekenen van artrose zal zijn, maar niet allemaal voelen ze hun knieën als problematisch. Dit geldt vooral voor mannen die vaak al 'ernstige' artrose zich niet tonen of minimaal ongemak veroorzaakt.
Primaire artrose vindt spontaan plaats, d.w.z. zonder lanceringsfactoren, daarom wordt het idiopathisch genoemd, waarover we eerder hebben gesproken.
We hebben dus al ontdekt dat leeftijd een van de belangrijkste factoren is die de ontwikkeling van artrose bepalen, omdat de processen van kraakbeendegeneratie met de leeftijd beginnen te prevaleren. Elke vierde persoon ouder dan 55 jaar lijdt aan artrose van de kniegewrichten. Maar we hebben ook opgemerkt dat met de leeftijd zich in iedereen niet ontwikkelt. Er zijn dus andere redenen. Voordat we ze opsommen, merken we op dat er geen hoofdsreden is. De artrose van het kniegewricht ontwikkelt zich in termen van oorzaken, terwijl sommigen een grote rol spelen, terwijl anderen - minder.
Vloer. Vaker worden vrouwen van het kniegewricht door vrouwen geleden. De exacte redenen hiervoor zijn onbekend, maar u kunt proberen de volgende redenen uit te leggen. Gemiddeld is de levensverwachting van vrouwen groter dan bij mannen, en dienovereenkomstig zal de gemiddelde oudere vrouw meer degeneratieve processen uitdrukken. Bovendien is het lichaamsgewicht bij vrouwen gemiddeld iets hoger. De grootte van het bot bij vrouwen is kleiner dan bij mannen, en in combinatie met een hoger lichaamsgewicht leidt dit tot een hogere druk in het kniegewricht en, dienovereenkomstig, een meer intense mechanische vernietiging van kraakbeen. In de overgrote meerderheid van de gevallen bij vrouwen begint artrose te verschijnen na het stoppen van de menstruatie, en mogelijk bepaalt het tekort aan oestrogenen de ontwikkeling van artrose. Merk op dat pogingen om artrose van het kniegewricht bij vrouwen na de menopauze door oestrogenen te behandelen, natuurlijk worden ondernomen, maar tot nu toe zijn ze niet succesvol.
Gewicht. Natuurlijk, hoe groter het lichaamsgewicht, hoe groter de belasting moet worden overgebracht naar onze kniegewrichten. Bovendien vermindert overgewicht de fysieke activiteit en leidt het tot de zwakte van de heupspieren. Voor een actievere synthese van kraakbeen zijn bewegingen (zonder overtollige druk) noodzakelijk, en met een zittende levensstijl beginnen de processen van kraakbeen te prevaleren. De heupspieren zijn belangrijke stabilisatoren van het kniegewricht, en met de zwakte van deze spieren wordt de beweging in het kniegewricht meer geschilderd, die de vernietiging van kraakbeen versnelt. Over het algemeen kunnen deze processen worden omschreven als een vicieuze cirkel: hoe groter het lichaamsgewicht, hoe sneller het kniegewricht wordt vernietigd, hoe groter de pijn, hoe moeilijker het is om te bewegen, wat opnieuw leidt tot overtollig lichaamsgewicht.
Vicieuze cirkel van obesitas en artrose van het kniegewricht
Aan de andere kant ontwikkelt alleen artrose van het kniegewricht zich alleen bij volledige mensen - degenen die geen obesitas hebben, kunnen ook last hebben van artrose. Nogmaals, dit komt omdat artrose geen enkele reden heeft.
Erfelijkheid. Er is al lang opgemerkt dat artrose van de kniegewrichten een "familie" -ziekte is. Als je artrose of je ouders hebt, dan is de kans op deze ziekte helaas hoog bij jou. Wetenschappers hebben veel genfuncties ontdekt die verantwoordelijk zijn voor bijvoorbeeld de individuele kenmerken van de structuur van de hoofdpatroon van het kraakbeen - collageen, maar helaas hebben deze ontdekkingen geen praktische betekenis, omdat we de preventie of behandeling van artrose niet kunnen beïnvloeden. Er zijn aanwijzingen dat de overerving van artrose wordt overgedragen langs de vrouwelijke lijn, wat gedeeltelijk hun grote neiging tot deze ziekte verklaart.
Primaire artrose van het kniegewricht komt niet slechts om één reden voor, maar alleen door hun totaliteit. Tegelijkertijd is artrose van het kniegewricht tot op zekere hoogte in bijna alle mensen ouder dan 60, maar de ernst van artrose is heel anders, en niet altijd artrose gevonden op radiografie manifesteert zich. In feite is het nog moeilijker: geen pijn in het kniegewricht in een oudere persoon of, bovendien, op de leeftijd van 40-60 jaar gepaard gaat met veranderingen in de röntgenfoto's die kenmerkend zijn voor artrose.
Wetenschappers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat 76% van de ouderen met klachten van pijn in de knieën op de röntgenfoto artrose vond. Dat wil zeggen, geen enkele pijn in het kniegewricht bij een oudere persoon is noodzakelijkerwijs artrose van het kniegewricht.Tegelijkertijd, onder alle ouderen met artrose van de kniegewrichten die op de röntgenfoto worden gevonden, zal slechts 81% klachten indienen over pijn. Dat wil zeggen, niet altijd bestaande artrose doet pijn.
Strikt genomen is er geen verplichte verbinding van de ernst van de pijn met de ernst van artrose van het kniegewricht op de röntgenfoto. Het gebeurt dat de veranderingen in de röntgenfoto volledig onbeduidend zijn en de pijn is sterk, en het gebeurt andersom: het gewricht is volledig vernietigd op de radiografie, en een persoon kan fietsen, yoga bezighouden, werken als een malarus en dergelijke gevallen ontmoeten we bijna elke dag.
Vaker begint artrose van het kniegewricht met de interne (mediale) afdeling.
De röntgenfoto van het kniegewricht beïnvloed door artrose van binnenuit. De blauwe pijl markeerde het buitenste gedeelte van de gewricht en het oranje - het interieur van de gewricht. Let op hoe al de kloof tussen de botten van binnenuit is: het kraakbeen is niet zichtbaar op de röntgenfoto, en het is deze kloof die kraakbeen betekent. In dit geval is er praktisch geen kraakbeen achtergelaten aan de binnenkant van het kniegewricht en wordt het bot al op het bot gewreven.
Met geleidelijke slijtage van kraakbeen van de binnenkant van het kniegewricht begint het been te buigen. Omdat artrose vaak beide kniegewrichten beïnvloedt, dat wil zeggen dat het bilateraal is, beginnen beide benen te worden gedraaid en treedt een O-vormige voetvervorming op (varieurvervorming).
Minder vaak (in ongeveer 10% van de gevallen) worden de externe delen van het gewricht beïnvloed door artrose en in dit geval begint de X-vormige (valgus) vervorming.
Natuurlijk, met kromming, neemt de belasting op de interne (met O-vormige) of externe (met X-vormige) vervormingsvarianten nog meer toe, en artrose zal zich sneller en onherroepelijk ontwikkelen.
Arthrose kan niet alleen beginnen in het binnenste of externe gedeelte, maar ook tussen de kniebeker (patella) en de interbeschreven voor het dijbeen. Deze optie wordt patello-fotorische artrose genoemd en het komt in de regel voor Tilt, subluxatie van een patroon, lateraal hyperpressiesyndroom waaraan een afzonderlijk artikel is gewijd op onze website of daarna Breuken van de patella , waarover u ook in een afzonderlijk artikel kunt lezen.
Secundaire artrose van het kniegewricht
Arthrose van het kniegewricht kan zich ook ontwikkelen als gevolg van specifieke oorzaken, in dit geval wordt artrose secundair genoemd. Nu zullen we kort praten over de opties voor secundaire artrose.
Post -traumatische artrose van het kniegewricht. De verwondingen van het kniegewricht voegen natuurlijk geen gewricht van gezondheid toe en bijna allemaal, op de een of andere manier, verhogen het risico op artrose.
Een van de meest voorkomende verwondingen van het kniegewricht is de breuken van de Menisci, die is gewijd aan een afzonderlijk artikel op onze website. Helaas heeft elke persoon met de kloof van meniscus ooit de kans gehad op het ontwikkelen van artrose ooit. Als een mediale (interne) meniscus beschadigd is, zal artrose zich eerder ontwikkelen in het interieur van het kniegewricht. En dienovereenkomstig, als de externe meniscus barst, zal er artrose zich ontwikkelen in het buitenste gewricht van het gewricht. Merk op dat de breuk van de meniscus niet altijd noodzakelijkerwijs leidt tot artrose, de waarschijnlijkheid van de ontwikkeling van de ontwikkeling. Natuurlijk, hoe meer de meniscus beschadigd is, hoe hoger het risico op artrose.
Een andere reden voor de ontwikkeling van artrose van het kniegewricht is breuken van de ligamenten, bijvoorbeeld een breuk van het voorkruisligament. Als gevolg van de breuk van het ligament in het gewricht, kan instabiliteit verschijnen, wat natuurlijk zal leiden tot schade aan het kraakbeen en de ontwikkeling van artrose. Natuurlijk hangt kraakbeenschade af van de mate van instabiliteit, die anders kan zijn.
Een veel zwaarder letsel aan het kniegewricht is een breuk van de tibials van het scheenbeen of de breuk van de femorale condyles als de breuklijn het gewrichtsoppervlak binnenkomt, dan wordt een dergelijke breuk intraarticulair genoemd. Bijna elke intra -articulaire breuk gaat gepaard met een verplaatsing van fragmenten, en dus verandert de vorm van de gewrichtsoppervlak. De stap die verschijnt als gevolg van de verschuiving leidt onvermijdelijk tot progressieve vernietiging van kraakbeen en het verschijnen van artrose. Natuurlijk, hoe zwaarder een breuk, hoe groter de intra -articulaire breuk van de fragmenten, hoe meer het kraakbeen wordt beschadigd en het risico op artrose hoger is. Na de zware multi -gehoornde breuken van de tibiale condyles ontwikkelt artrose zich in bijna 100% van de gevallen, zelfs ondanks de perfect uitgevoerde osteosynthesechirurgie (eliminatie van botfragmenten en bevestiging met schroeven, platen, enz.)